Skolyoz, omurga sisteminin normalde yere dik olarak uzanması gerekirken, bu yapısını kaybederek anormal bir biçimde eğilmesi durumudur.

Fonksiyonel skolyoz, kolumna vertebralisin sadece lateral koleksiyon şeklinde anormal durumlarıyla karakterizedir. Rotasyon bulunmaz ve bu nedenle yapısal değişiklik göstermez. Bu özelliği nedeniyle diğer türlere göre daha hafif olabilir. Fonksiyonel skolyoz olayında kesin olarak altında yatan patolojik bir sebep bulunur. Ortaya çıkış sebebi olarak sinir kökünde bası, alt ekstremite eşitsizliği veya kişinin günlük hayatındaki bazı alışkanlıklar gösterilebilir. Tedavisi yapılmayan skolyoz, zamanla yapısal skolyoza dönüşebilir. Bu nedenle skolyoz için yakın takip ve tedavi gereklidir.

Skolyoz hastalığında eğrinin derecesi çok önemlidir, çünkü bu hastalığın tedavisinde uygulanacak program buna göre ayarlanır. Eğrilik 20 derecenin altındaysa sadece egzersiz tedavisi uygulanır. 20-50 derece arası skolyozlarda korse ve egzersiz verilir. Daha yüksek derecelerde ise cerrahi müdahale gerekir.

Skolyoz, vücudun normal duruşunu olumsuz etkiler. Abdominal ve torakal boşluk arasındaki dengeyi bozar. Normalde kare şeklinde görülen göğüs kafesinin yapısı bozulur. Pelvis bir yöne doğru eğilirken, omuzlar karşı yöne doğru sarkar. Bu duruma dekompensasyon adı verilir. Göğüs kafesi içinde yer alan organlar normal yerleşim yerlerinden dışa doğru itilir. Vücutta tüm sistemler etkilenir. Skolyozda açının çok keskin olduğu durumlarda parapleji bile görülebilir.

Eğrilik derecesinin daha az olduğu hastalar için fizyoterapist tarafından özel bir egzersiz programı oluşturulur. Skolyoz hareketleri ile tedavinin amacı, postürü düzeltmek, esnekliği artırmak ve kas kuvveti dengesizliklerini önlemektir.

Tüm bu skolyoz hareketleri, fizyoterapistin detaylı bir değerlendirmesi sonucu, hasta için özel olarak çıkarılan egzersiz programı ile verilir. Eğrilikte açının fazla olması durumunda egzersize ilave olarak korse kullanılır.